Jeżeli pojedyncza przekładnia zębata zostanie obciążona momentem, to — pomijając wpływ tarcia międzyzębnego — rozkład sił międzyzębnych sprowadzony do bieguna zazębienia będzie duży. Zęby kół działają na siebie wzdłuż wspólnej normalnej, którą jest linia przyporu.
W drobnomodułowych przekładniach zębatych, ze względu na małą gładkość zębów, małą dokładność wykonania i słabe smarowanie, należy liczyć się z małą sprawnością, która może mieć wartość nawet poniżej 0,9.
Znajomość sił międzyzębnych jest potrzebna do:
— wyznaczenia reakcji obciążających łożyska przekładni (siła Pn daje poprzeczne obciążenie łożysk),
— obliczenia wytrzymałościowego zębów (jeżeli zachodzi potrzeba takiego liczenia).
W omawianych przekładniach rzadko sprawdza się wytrzymałościowo koła zębate. Z reguły bowiem, ze względu na niedociążenie przekładni, wartość modułu wynika nie z obciążenia, lecz z możliwości technologicznych wykonania kół o małych modułach z dostateczną dokładnością. Jeżeli jednak zajdzie potrzeba sprawdzenia wartości modułu, oblicza się ząb na złamanie i na naciski oraz na zużycie, posługując się metodami stosowanymi przy obliczaniu przekładni maszynowych.
