W przypadku zastosowania reduktora zębatego, np. w serwomechanizmie, prędkość kątowa kół zębatych jest zmienna tak co do wartości, jak i kierunku. Można więc wykazać, że obciążenie reduktora wynika z momentu zużytkowanego do zmiany prędkości kątowej, a więc zależy od zredukowanego, do wałka czynnego, momentu bezwładności reduktora. Chcąc zminimalizować to obciążenie należy zabiegać o możliwie mały zredukowany moment bezwładności. Można wykazać, że — przy dopuszczalnych w praktyce uproszczeniach — zredukowany moment bezwładności reduktora wyraża się zależnością.
Przyjęcie korzystnych przełożeń w poszczególnych stopniach reduktora ułatwia nomogram. Korzystanie z tego nomogramu zostanie objaśnione na konkretnym przykładzie doboru przełożeń cząstkowych. Niech reduktor o przełożeniu i = 75 ma 4 stopnie; należy dobrać przełożenia poszczególnych stopni. W tym celu trzeba przeprowadzić prostą 1 przez punkt odpowiadający liczbie stopni reduktora, a więc przez p. 4 i przez punkt na prawej skali odpowiadający całkowitemu przełożeniu i = 75. Prosta ta przetnie lewą skalę w punkcie wskazującym wartość przełożenia pierwszego stopnia i1 = 1,72.
Nomogram został sporządzony dla całkowitego przełożenia i < 1000. W przypadku gdy mamy zaprojektować reduktor o przełożeniu większym niż 1000, wystarczy dobrać w zalecany wyżej sposób przełożenia pierwszych stopni, których iloczyn będzie bliski 1000, pozostałe zaś przełożenia dobrać w sposób prawie dowolny; dalsze stopnie mają bowiem praktycznie pomijalny wpływ na wartość zredukowanego momentu bezwładności reduktora.
