Sprawdzanie prawidłowości zarysu boku zęba musi odbywać się wg tych samych zasad, co obróbka. Oznacza to, że końcówka pomiarowa musi zajmować położenie narzędzia podczas przetaczania. Końcówka pomiarowa ma zakończenie talerzykowe, wskutek czego styka się tylko punktowo z bokiem zęba, umożliwiając jednocześnie sprawdzenie chropowatości powierzchni.
Sprawdzenie może więc odbywać się wg dwóch sposobów.
Pierwszy jest oparty na zasadzie przetaczania stożka zasadniczego po płaszczyźnie tocznej. Zaletą tego sposobu jest to, że nóżka pomiarowa znajduje się na powierzchni tarczy tocznej i nie musi być podczas pomiaru przesuwana. Końcówka pomiarowa przedstawia nóż o punktowym ostrzu. W tym wypadku wymiary stożka zasadniczego ustala się z wymiarów stożka podziałowego i kąta przyparci sprawdzanego koła.
Gdybyśmy w ten sposób sprawdzali koło stożkowe o uzębieniu oktoidalnym, otrzymalibyśmy w wyniku jak gdyby zęby wypukłe.
Drugi sposób polega na odtaczaniu stożka podziałowego po płaszczyźnie tocznej. W tym wypadku jednak końcówka pomiarowa musi teoretycznie odpowiadać krawędzi tnącej narzędzia. W rzeczywistości mamy do czynienia z końcówką zakończoną ostrym talerzykiem zapewniającym jedynie punktowe zetknięcie się tej końcówki z bokiem sprawdzanego zęba. Z tego powodu końcówka pomiarowa musi się tak poruszać podczas przetaczania, aby styk ze sprawdzanym zębem następował w tych miejscach, gdzie stykałoby się narzędzie skrawające.