Błąd pochylenia linii zęba jest to odstępstwo rzeczywistego kąta p (mierzonego na walcu podziałowym) od jego wartości teoretycznej.
Przyjmuje on wartość dodatnią, gdy odchyłka jego jest skierowana na prawo, a ujemna — gdy odchyłka jest skierowana w lewo od wartości teoretycznej.
Błąd pochylenia linii zęba może być wywołany:
1) wadliwym ustawieniem kąta na maszynie, wskutek czego w walcowych kołach o zębach prostych zęby są nacięte skośnie, a w walcowych kołach o zębach śrubowych kąt pochylenia linii zęba nie odpowiada teoretycznemu,
2) uginaniem trzpienia w uchwycie podczas nacinania, wskutek czego uzębienie jest wyższe przy jednym czole wieńca niż przy dirugim,
3) niezgodnością osi trzpienia uchwytu z osią obrotu koła maszyny; kąt pochylenia linii zęba na obwodzie koła jest wówczas zmienny zarówno co do wielkości, jak i kierunku.
Wynikiem błędu pochylenia linii zęba jest szybkie niszczenie koła, gdyż zęby, stykające się na zmniejszonej powierzchni (pracują bowiem powierzchniami w pobliżu jednego z czół wieńca), ulegają zarówno silniejszemu zużyciu, jak również mogą się wyłamać przy przenoszeniu znacznych sił.
