Jak już uprzednio wspomniano, przy metodzie dotykowej występuje zawsze nacisk w miejscu zetknięcia się końcówki pomiarowej z mierzonym przedmiotem. W tym przypadku możemy mieć do czynienia nie tylko z uginaniem się lub rozchylaniem elementów składowych narzędzia lub przedmiotu, lecz również ze sprężystymi odkształceniami powierzchniowymi w miejscu zetknięcia narzędzia z przedmiotem. Ponieważ ten ostatni problem ma szczególnie duże znaczenie, omówimy go bardziej szczegółowo.
Elementami stykającymi się najczęściej bywają: kula i płaszczyzna, dwa walce oraz walec i płaszczyzna.
a. Gdy stykają się ze sobą kula i płaszczyzna, wówczas wg wzorów Hertza.
b. Gdy stykają się ze sobą dwa walce
c. Gdy styka się walec z płaszczyzną
Z porównania tych wzorów widzimy, że najplytsze odkształcenie uzyskuje się pod tym samym obciążeniem przy zetknięciu walca z płaszczyzną, zaś najgłębsze odkształcenia powstaną przy zetknięciu kuli z płaszczyzną. Dochodzimy również do wniosku, że mniejsze odkształcenia powstaną wówczas, gdy moduł sprężystości E materiału elementów stykających się będzie miał dużą wartość. Wyciągamy stąd wniosek, że końcówki pomiarowe i inne elementy przyrządów pomiarowych, które stanowią podstawową część decydującą o poprawności pomiaru, powinny być wykonane ze stali. Do takich elementów należą np. rolki do pomiaru zarysu boku zęba lub rolki do sprawdzania jednostronnej współpracy kół zębatych.
